Gdy deszcze ustały, życie znów wróciło na ulice Gaya Ross. Ludzie, niektórzy schorowani, musieli wyjść na zewnątrz. Zaczął się wielki handel. Potrzeba zakupu świeżej żywności i różnorakich dóbr spowodowała tłumy w dzielnicy Belëgi'ska.

Mar'chan już prawie zapomniał, kogo spotkał poprzedniego dnia w karczmie. Miał szczerą nadzieję, że dzisiaj na nią nie trafi. Wyszedł ze swojego lokum niedaleko bramy południowej i udał się na targ w poszukiwaniu ciekawych składników. Mimo, że na zewnątrz świeciło słońce, on i tak zarzucił kaptur na głowę.

Po drodze natknął się na kilkoro zarażonych Śpiącym Kaszlem. Leżeli oni na zewnątrz budynków ze szmatami przy ustach, tamując spazmatyczny kaszel. Niektórzy mieli na twarzy i kończynach bąble przypominające trąd, lecz wprawne oko Mar'chana dostrzegło różnicę w strukturze owych tworów skórnych.

Minął Ratusz i znalazł się na miejscu. Podobnie jak w karczmie, hałas był nie do opisania. Znalazł sklep zielarza na skrzyżowaniu dwóch alejek. Wszedł do środka z brzękiem dzwoneczka. Zielarz, siwy człowiek, miał już pewne objawy choroby. Mar'chan wiedział już co może to być. Ukłonił się choremu i zaczął szukać nowych ziół. Znalazł kilka ciekawych gatunków, wybrał odpowiednie ilości i zapłacił dukatami.
Planował udać się teraz na poszukiwanie źródła choroby lecz gdy wychodził z budynku...

... Z hukiem wpadł prosto na kogoś wchodzącego. Zatrząsł się, wypuścił z rąk torbę ze świeżo zakupionymi ziołami. Niemalże upadł, lecz zdołał zachować resztki równowagi. Gdy chwilowy szok minął, podniósł gniewny wzrok na tego idiotę... A raczej idiotkę.

To byłą Sanzia.

Pośpiesznym krokiem zmierzała przez uliczki, skromnie ubrana, by nie wyróżniać się zbytnio w tłumie. Wiatr przyniósł przyjemniejszą pogodę, co znacznie poprawiło chęci do działania dziewczyny. To był czas na przygotowywania.
Miała dziś kilka spraw do załatwienia, w tym zaopatrzenie się o kilka przydatnych środków, których szukała właśnie tutaj. Z większością nie było problemu, lecz specjalistyczne substancje mogła dostać jedynie w elfich kręgach. Do tego jednak potrzebna było diagnoza.

Odwiedziła kilka sklepów, czy też straganów jakichś zielarzy. Wśród ludzi ziołolecznictwo było bardzo popularne, z resztą tak naprawdę tylko do niej dostęp mieli prości ludzie, nie to co w elfickich akademiach.


Z rozmyślań wyrwał ją widok kolejnego sklepiku- ostatni, do którego miała zamiar zajrzeć. Przyglądnęła się wystawie, jaka widniała w porysowanej szybie po czym sięgnęła dłonią do klamki- niespodziewanie zostały otworzone z drugiej strony, a wychodzący zderzył się z nią.
Cofnęła się z przerażoną twarzą, odzyskując równowagę, w przeciwieństwie do tego drugiego bardzo szybko go rozpoznała, to ten sam medyk, który wtedy był w karczmie. Jemu wypadły zakupy z rąk...
- O co chodzi?- zapytała z niezadowoleniem, widząc jego gniewny wzrok, zupełnie niesłuszny. Wszak to nie jej wina, że wychodzi przez drzwi jak oszołom.

PisanieTemat: Re: Dzielnica Belëgi'ska Today at 11:33 am Select/Unselect multi-quote Odpowiedz z cytatem Zmień/Usuń ten post Usuń ten post Zobacz IP autora
Był tu, aby czekać.
Minął jakiś miesiąc od ostatniego "spotkania" na łodzi. Oprócz tamtych chwil nic nie pamiętał, bo w karczmie upił się tak bardzo, że wspomnienia się urwały. Wtedy nie wiedział dlaczego. A teraz...
Teraz padał deszcz. Krople spływały po czerwonych włosach na mokrą, skórzaną kamizelkę. Castiel czekał, w bezruchu, z zastygniętą w beznamiętnym wyrazie twarzą.

Ostatnimi czasy jej dni stały się takie same, monotonia która wtargnęła w jej życia stawała się nie do zniesienia. Potrzebowała chwili odpoczynku, odskoczni od igły i nici, które widywała przez większość czasu w ciągu dnia.
Pogodna tego dnia, w pełni odzwierciedlała jej samopoczucie. Pech chciał, że w momencie zakończenia swojej zmiany, rozpadało się jeszcze bardziej.
Szła równym krokiem, krople wody spływały po jej brzoskwiniowej skórze, włosy i ubrania całkowicie przemokły przez co stały się bardziej przyległe, co wyraźnie podkreślało jej kształty.
Właśnie miała skręcić w jedną z uliczek, która prowadziła prosto do jej domu. Jeszcze tylko jedna prosta..-myslala, przyspieszając kroku, nie zauważając postaci, na którą wpadła.
Ah wyba...- przerwała, gdy przed jej oczami ukazała się ta znana twarz, o którą modliła się aby ujrzeć po raz kolejny.

Spokojnym ruchem odwrócił głowę w stronę dochodzącego do jego uszu dźwięku pośpiesznych kroków. Obraz był niewyraźny, zamglony, przymykał oczy by spływająca ciecz nie dostała się do oczu. Ale z każdą chwilą widział te delikatnie kołyszące się na boki biodra, sprężynujące mimo zmoknięcia chodu loki. W odpowiedzi serce zabiło mu szybciej, przez co przyłożył dłoń do piersi w bezdechu. Nawet się tego po sobie nie spodziewał... Tych wrażeń.
Ona zdawała się go całkowicie nie zauważyć, co więcej, o mało na niego nie wpadła. W porę odsunął się i delikatnie powstrzymał elfkę, kładąc dłoń na jej ramię.
Spojrzała mu w oczy. Nic nie mówił. Niezauważalnie przesunął po jej sylwetce wzrokiem. Jego twarz niczego nie zdradzała, lecz w duchu czuł jakby wybuch wulkanu, kiedy ją widział.
Jak to się stało?
Sam tego nie rozumiał i bił się za to w pierś... Dlaczego ona? Dlaczego nie nasycił się niezobowiązującym seksem? Nie potrafił wskazać poprzedniej takiej sytuacji... To było dla niego nowe uczucie. Nie przez jej urodę, przez jej kobiece wdzięki... Gdzieś głęboko chciał spędzić z nią jeszcze trochę czasu... Popatrzyć, gdy uroczo się uśmiecha, bądź kusi go przygryzaniem ust. Chciał zobaczyć ją gdy zrywa kwiaty, bądź posłuchać, gdy coś ją zasmuci. Chciał, by ona zechciała...
Słowa ugrzęzły mu gdzieś w gardle, a oddech stał się szybszy. Zrobiło mu się goręcej na myśl o niej na łodzi, o zsuwającej się lnianej koszuli... Marzył, by złapać ją za włosy i...
Zbliżył się do niej spontanicznie, objął i przysunął do siebie, zanurzając się w jej ustach jak w soczystym owocu. Przesunął palcami po gładkim, zmarzniętym policzku, namiętnie całując jej wargi.

Zamarła w bezruchu, tak jakby nie do końca docierało do niej co się dzieje i to, że to właśnie on przed nią stoi. Emocje targały ja od wewnątrz, a ona jedynie przyglądała się mu, nie okazując ani krzty emocji.
Często wracała wspomnieniami do ich ostatniego spotkania, marząc o tym aby ponownie ujrzeć jego twarz, dotykać jego gładkiej skóry, poczuć go..
Wybierając się na spacer do przystani bądź któreś z karczm, tłumaczyła się chęcią wyrwania się, odskoczni od codzienności, jedak jedyne na co liczyła to, że może przypadkiem ponownie go ujrzy.
Cholera, dlaczego w deszczu wygląda tak seksownie...- pomyślała, zagrażające wargę.
Castiel, Ja..- przerwał jej, niespodziewany pocałunek, którego wcale nie miała zamiaru przerwać. Całowała go namiętnie, jej oddech przyspiesza z każdym ruchem warg, stawała się zachłanna, a zarazem przemawiał przez nią spokój.
Położyła ręce na jego mokrej szyji, przyciągając go do ciebie tak, że ich mokre ciała ocierały się o siebie.
Zaprzestała jedak, w zamiarze powierzenia czegoś, zaprzeczenia. My..nie możemy.-powiedziała, jedak wcale nie brzmiała wiarygodnie, bo wcale nie chciała przestawać..

Tak, odwzajemniła pocałunek z taką samą namiętnością, jaką ją obdarzył. Wplótł palce w jej lśniące włosy, czując ich gładką, sprężystą strukturę. Jego oddech znacznie przyśpieszył, a myśli coraz bardziej koncentrowały się na fizyczności.
Zachwycała go swoją urodą... Taka niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju... Przyciągała go jak magnez, kusząc powierzchowną niewinnością, co jakiś czas pokazując pazury i seksapil. Była jak narkotyk dla jego męskiego instynktu. Pragnął jej bardziej, niż czegokolwiek innego...
Minął miesiąc. Miesiąc bez nikogo... Bez żadnej innej kobiety. Myślał tylko o niej, o tym, co się między nimi wydarzyło. Marzył o czymś więcej.
Przesunął dłonią po jej mokrym ciele, delikatnie i subtelnie zahaczając o pierś. Czuł, jak wzrasta jego pożądanie, jak traci kontrolę nad sobą. Szybkim ruchem oparł ją o ścianę, ręką chwytając jej pośladek, aż przerwał.
- C-co?- oderwał się od jej ust z zamglonym wzrokiem i ciężkim oddechem. Wsparł się o ścianę. - Keira...- wydyszał, chwytając jej włosy, ponownie przyciągając ją do siebie. Słowa nie docierały do niego, władała nim żądza, jaką dusił w sobie od dłuższego czasu. Znów zbliżył się do jej ust, łapczywie chłonąc wargi, jakby umierał umierał z pragnienia.

Spoglądała na niego wyraźnie zmieszana zaistniałą sytuacją. Ta chwila zdawała się  trwać wieki, w czasie której do jej głowy przybyło wiele myśli, słów, które niespokojnie galopowały wśród myśli elfki i o których pojęcie miał tylko on.
Jej oddech stał się urywany i niespokojny, zadrżała gwałtownie, czując na sobie opór jego ciała. Tak bardzo nie chciała aby przestawał, tak bardzo go pragnęła, mimo oporu, myśli które codziennie krążyły po jej głowie- pomimo mimo bólu tak często do nich wracała. Dlaczego? Bo choć na chwilę mogła pomyśleć o nim, dosłownej chwili, urywku , w którym czuła, że żyje, że jest szczęśliwa.
Ponownie spojrzała mu w oczy, nawet nie próbując wziąć głębszego oddechu.
Czuła na klatce piersiowej osobliwy ciężar. Ciężar, który był jej dobrze znany, i powodu targającej ją miłości do niego, dobrze widziała co oznaczał. Strach, którego bała się zaznać po raz kolejny.
Kiedy dotykał jej ciała, ponownie powróciła myślami, do chwil sprzed kilku tygodni. Jednak zamiast drżeć, czuła ciepło. Sunęła wzrokiem, za jego dotykiem, tak jakby chciała zapamiętać wszystko co bylo ważne.
Uśmiechnęła się delikatnie, odstawiając wszystkie złe myśli na dalszy plan, napawając się jego pocałunkiem, kładąc  dłonie na jego karku, chcąc go mieć jak najbliżej siebie, jakby bojąc się, ze za chwilę znów odejdzie..