Na rynku jak zawsze panował chaos i tłok, jednak mimo tego Kei'ra bardzo często lubiła tu przychodzić... Lubiła patrzeć na te wszystkie uśmiechnięte budzie, bawiące się dzieci, biegające między nimi psy, i koty miauczące na dachu, proszące chociaż o miskę mleka.
Rudowłosa z zdenerwowaniem wkroczyła na rynek, przeciskając się przez tłumy ludzi, i zwierząt krzątających się pod nogam. Przybyła tu z zamiarem kupienia czegoś, choć sama nie do końca wiedziała czego. Co ja do cholery miałam kupić?-pomyślała, marszcząc czoło, i odgarniając włosy z twarzy.
Stanęła przy jednym z stanowisk, patrząc uważnie na różne przedmioty do kupienia, jednak chwilę później odeszła zrezygnowana, ponownie podchodząc do kolejnego..

Lam wpadła na swoim białym koniu na rynek. Ciężko było przejechać, a ludzie tłoczyli się niesamowicie. Co chciałam kupić? - pomyślała - Ano! Siodło i ogłowie - dokończyła sobie w myślach. Zsiadła z Vit i prowadziła ją niespokojnie przez tłum. Klacz również wydawała się zestresowana. W końcu, ponownie wsiadła na siwkę i przemierzała powoli rynek, docierając prędzej czy później do stoiska z sprzętem jeździeckim. Kupiła potrzebne rzeczy i wpadła niechcący w rudowłosą elfkę. Oj, przepraszam. - uśmiechnęła się zakłopotana - Jestem Laminha. - przedstawiła się. Wsiadła na konia, który miał na sobie stylowe beżowe siodło i takie samo ogłowie.

Rudowłosa ze spokojem obchodziła każde stanowisko, szukając czegoś pożytecznego. Czegoś co mogło jej się najzwyczajniej w życiu przydać, lub ewentualnie jakiegoś handlarza z przyzwoitym jedzeniem.
W powietrzu unosił się okropny smród, spoconych ciał, jedzenia i różnych innych rzeczy, których sama Kei'ra nie potrafiła rozróżnić, w każdym razie było to do niezniesienia. Jak wali.-pomyślała obrzydzona, zatykając nos, i biorąc nogi za pas.
Jednak za nim zdążyła się odwrócić ktoś na nią wpadł. Dziewczyna straciła równowagę, przewracając się na ziemię.
Po chwili jednak szybko wstała, otrzepując się z ziemi i odruchowo poprawiając włosy. Zmarszczyła czoło, i spojrzała na elfkę. Nic się nie stało.. Chociaż może na następny raz bardziej uważaj.-powiedziała z pretensjami , zaczesując włosy na ucho. Kei'ra-dodała po chwili.
Uwagę jej jednak przykuł siwy koń. Dziewczyna sama w sobie miała o zwierzętach duże pojęcie, między innym dlatego została treserem. Fajny koń.-rzuciła, przyglądając się klaczy.

Laminha uśmiechnęła się na komentarz Kei. Przepraszam jeszcze raz. - powiedziała - Miło mi Cię poznać... - powiedziała, głaszcząc powoli swojego konia. To Vitalia. - przedstawiła stojącą przed nimi siwkę. Klacz przesunęła się w kierunku Kei i zaczęła trącać jej kieszenie. Może coś smacznego trafi? Słodka marchewka nie byłaby zła. Lem zaśmiała się radośnie i patrzyła jak siwka parska przy lekkim podskubywaniu kieszeni rudowłosej Kei. Cofnęła się przed obawą, że zostanie klepnięta za przegrzebywanie kieszeni. Lubisz zwierzęta? - elfka spytała się Kei, zupełnie ignorując gwar na rynku.

Skinęła głową, posyłając  dziewczynie jedynie przelotny uśmiech. Ta, każdemu jest miło.. a może mi nie koniecznie?-pomyślała, zakładając ręce na piersi.
Też przydałoby mi się zwierzę.-pomyślała, dalej przyglądając się klaczy, i jej właścicielce, po chwili wybuchając  głośnym, szczerym śmiechem.
Już dobrze. nic dla ciebie nie mam.-powiedziała przez duszony chichot, głaskając siwkę po jej łbie.
Tak, uwielbiam zwierzęta.-powiedziała podnosząc wzrok na blondynkę. Dlatego też zostałam treserem.-dodała już nieco ciszej, jednak w dalszym ciągu wystarczająco głośno by dziewczyna mogła ją usłyszeć.

Czuła, że elfka może się na nią wciąż złościć. Złożyła ręce. Oj, nie dobrze. Ale nie dla Lam. Posłała Kei kolejny uśmiech i patrzyła jak Vit pcha się pod dłonie. Również wybuchnęła śmiechem, a śnieżnobiała istota zaczęła jeszcze mocniej się garnąć do kobiet. Z zadowoleniem przyjęła głaskanie rudowłosej, a Lam patrzyła na nastolatkę. Choć właściwie - miała coś ok. 18 lat, ale to by oznaczało, że jest prawie jej rówieśniczką. Ehhh... Pewnie mnie nie lubi... - pomyślała i spojrzała jak jej klacz jest zachwycona głaskaniem. Cała Vit. Ja nie mam dużego talentu do zwierząt - jestem wojowniczką. Złapałam ją i ujeździłam jako konia do boju i towarzystwa. - wytłumaczyła.

Rudowłosa z zapałem głaskała siwą klacz, z wielkim bananem namalowanym na twarzy, odgarniając co jakiś czas pasma włosów z przed jej oczu.
Dla niej zwierze nie jest tylko osobą towarzyszącą, to raczej coś w rodzaju przyjaciela, który zawsze przy niej będzie, i który przede wszystkim nigdy jej nie opuści.-dlatego bardzo często wolała przebywać w ich towarzystwie niż między tymi wszystkimi fałszywymi mordami, które tylko czekają na twoją zagładę.
Rozumiem.-powiedziała, z miłym uśmiechem, rozglądając się po chwili za jakimś ciekawym stanowiskiem. Spojrzała na Laminhe, pokazując odruchowo jeden palec, mówiąc : Daj mi chwilkę.- ruszyła szybkim krokiem w stronę handlarza.
Tak młoda panno?-zapytał siwowłosy mężczyzna w podeszłym wieku , uśmiechając się promiennie.
Poproszę jedną marchew.-odpowiedziała, odsłaniając biały rząd zębów. Dziękuje.]-dodała, biorąc warzywo i podając pieniądze, po czym odeszła.
Wyciągnęła otwartą dłoń z smakołykiem, podając klaczy. Smakuję?-uśmiechnęła się, znów głaskając klacz po szyi.

Siwka cieszyła się z szczęścia innej żywej istoty, a ta w dodatku bardzo przyjemnie głaskała. Lam również zaczęła miarowo głaskać klacz po zadzie, podnosząc po kolei nogi i stawiając je z powrotem na ziemi. Poluzowała popręg i spojrzała na uśmiechniętą Kei. Czy masz jakieś zwierzę? Konia lub tym podobne? Wydajesz się szczęśliwa, gdy przebywasz z zwierzętami. - zadała szereg pytań. Nagle druga elfka wpadła na pomysł. Kupiła klaczy marchew. Siwka zjadła ją szybko, o mało nie zjadając palców dającej jej ten przysmak. Trąciła ją nosem i parsknęła, domagając się dalszych smakołyków.

W dalszym ciągu głaskała Vitalie po jej jakże umięśnionej szyi, podnosząc po chwili głowę w górę, i odruchowo poprawiając włosy za ucho.
Westchnęła, marszcząc czoło. Niestety nie.. ale mam w planach oswoić jakieś zwierze.-powiedziała z przekonaniem.
Niestety nie mam, już więcej..-zwróciła się do klaczy z uśmiechem, głaszcząc ją za uchem. Kochana..-pomyślała. Mam nadzieję, że trafi mi się akurat jakieś fajne zwierzątko.-dodała po chwili, ponownie zakładając ręce na piersi. A ty Laminho? Jeśli miałabyś wybierać, jakie zwierzę byś chciała?-zapytała, drapiąc się po szyi.

Vitalia z niesmakiem stwierdziła, że już dla niej nic nie mają, ale mogą głaskać. Wygięła ślicznie szyję i spojrzała z ufnością na obie elfki. A jakie? - spytała się ciekawa odpowiedzi i spojrzała na klacz, która domagała się smakołyków. Może chcesz jej dać? - spytała się i podała czerwone jabłko - To moje ostatnie - ale jutro zapewnie pójdę do sadu i nazrywam kolejne. - powiedziała. Kolejne zwierzę... Konia. Kolejnego, najlepiej młodego ogiera. - zaczęła marzyć - Gniadosz z gwiazdką na głowie. - powiedziała. Słyszałam coś, że mają być wyścigi konne, ale może to jakaś kolejna gorąca ploteczka. - powiedziała.

Zmarszczyła czoło i nos, odpowiadając po chwili. Sama nie wiem..-wzdrygnęła  ramionami, dotykając się za swoim elfim uchem. Westchnęła rozmarzona po chwili dodając.Na pewno w dużej ilości.
Ludzie mijali nas, praktycznie niezauważanie, a czas płynął dalej. Tłok minął, a na rynku zrobiło się nieco ciszej. Gwarowe głosy handlarzy, ucichły, w kątach słychać było tylko pomrukiwanie kotów, i szczekanie psów.
Pewnie-uśmiechnęła się, biorąc od dziewczyny jabłko, po chwili podając je klaczy i klepiąc po szyi. Też musiałabym się tam wybrać.-mamrotała pod nosem.
Koń też by mi się w sumie przydał.-przyznała. Wiesz gdzie można ich najwięcej spotakać?-zapytała po chwili.[/b]

W moich marzeniach leży wyłapywanie koni, oswajanie i przygotowywanie do boju lub wystawienie na sprzedaż - w końcu trzeba z czegoś żyć. - odpowiedziała. Lam z entuzjazmem stwierdziła, że na rynku robiło się coraz ciszej. Ahhh.... Jakby tak zawsze tu było. Zastanawiałam się czy chciałabym mieć jakieś inne zwierzęta niż konie. I jeszcze tego wszystkiego nie stwierdziłam. - mówiła z pasją - Lecz inne zwierzęta są chyba ponad moje siły. A Ty co o tym myślisz? - spytała się, patrząc jak elfka podaje jabłko siwce, a ta znowu szpera w kieszeniach. Najwięcej spotkasz ich na terenie Megli'vorn - podpowiedziała i spojrzała na twarz rudowłosej.

No cóż.. każdy ma inne podejście, plany,  jeśli chodzi o zwierzęta. W przypadku Kei'ry była to wieczna przyjaźń-jednak nie miała do nikogo żalu, każdy jest w inny.. Gdyby na świecie każdy był taki sam, ewidentnie nie miało by to sensu.
Przytakiwała jednie głową, po chwili dodając. Każdy zarabia inaczej. Ja na przykład nie potrafiłabym oddać zwierzaka. -dalej głaskała klacz.
Dałabyś radę.-uśmiechnęła się do towarzyszki. To też w sumie zależy od charakteru i typu zwierzaka, ale myślę, że w końcu by Ci się udało.-wyjaśniła, łapiąc się za kark.

Słońce powoli chyliło się ku zachodowi, a niebo tonęło w tysiącu barw. Na rynku zrobiło się całkowicie cicho. Można było spotkać jeszcze handlarzy chowających swoje nie sprzedane towary.
Rudowłosa ponownie zrobiła obojętny, a za razem chłody wyraz twarzy. Shin'or-powiedziała jedynie, po chwili znikając w jednej z uliczek.

z,t